საქართველოში, ისევე როგორც ზოგიერთ მართლმადიდებლურ ქვეყანაში, ახალ წელიწადს ორჯერ – 1 და 14 იანვარს ზეიმობენ. ცოტა უჩვეულოა, მაგრამ წლის ყველაზე მხიარული დღესასწაული ორი კვირის შემდეგ ისევ დგება, ბავშვებიც თოვლის ბაბუას წლიწადში ერთხელ კი არა, ორჯერ ელოდებიან. "მეორე ახალ წელს” თავისებური სახელწოდებაც გამოარჩევს - ძველით ახალი წელი.
ორჯერ ახალი წლის აღნიშვნის ტრადიცია ორი კალენდარული სისტემის არსებობამ გამოიწვია.
დღეისათვის, მთელი მსოფლიო ოფიციალურად გრიგოლიანურ კალენდარს ეყრდნობა, რომელიც 1582 წელს პაპ გრიგოლ მეორის მიერ გატარებული კალენდარული რეფორმის შემდეგ დამკვიდრდა.
საქართველოში გრიგოლიანური კალენდარი გასაბჭოების შემდეგ შემოიღეს. ამის პარალელურად კი, მართლმადიდებლური ეკლესია IV საუკუნეში დამკვიდრებულ იულიუსის კალენდრის მიხედვით აღნიშნავს შობა–ახალ წელს.
გრიგორიანულ და იულიუსის კალენდარს შორის 13 დღიანი სხვაობაა და სწორედ ამიტომ, მაშინ როდესაც, მთელ მსოფლიოში ახალი წელი ჩავლილია, საქართველო მეორე ახალ წელს 13 იანვრის ღამეს აღნიშნავს, თუმცა ძველით ახალი წელი უფრო საოჯახო, ინტიმური დღესასწაულია და ნაკლები პომპეზურობით აღინიშნება.
ორჯერ ახალი წლის აღნიშვნის ტრადიცია ორი კალენდარული სისტემის არსებობამ გამოიწვია.
დღეისათვის, მთელი მსოფლიო ოფიციალურად გრიგოლიანურ კალენდარს ეყრდნობა, რომელიც 1582 წელს პაპ გრიგოლ მეორის მიერ გატარებული კალენდარული რეფორმის შემდეგ დამკვიდრდა.
საქართველოში გრიგოლიანური კალენდარი გასაბჭოების შემდეგ შემოიღეს. ამის პარალელურად კი, მართლმადიდებლური ეკლესია IV საუკუნეში დამკვიდრებულ იულიუსის კალენდრის მიხედვით აღნიშნავს შობა–ახალ წელს.
გრიგორიანულ და იულიუსის კალენდარს შორის 13 დღიანი სხვაობაა და სწორედ ამიტომ, მაშინ როდესაც, მთელ მსოფლიოში ახალი წელი ჩავლილია, საქართველო მეორე ახალ წელს 13 იანვრის ღამეს აღნიშნავს, თუმცა ძველით ახალი წელი უფრო საოჯახო, ინტიმური დღესასწაულია და ნაკლები პომპეზურობით აღინიშნება.